Weissinger komt dan in mexico terecht waar hij een aantal jaren als tender op een boot werkt die pijpleidingen legt. Hij beschrijft nauwgezet hoe saai het leven aan boord kan zijn en hoe erg hij ernaar verlangt ook duiker te worden en bottom time te scoren.

Helaas voor hem en voor de lezer wordt hij nooit echt gepromoveerd tot duiker en blijft hij maar doorzagen over alle klussen die gedaan zijn. Na de 5e heb je het wel gezien, maar dan komen er nog 50 van die anekdotes. Tussen het werk door kunnen ze voor de fun scuba duiken en doen ze aan speervissen en schelpen verzamelen.

Het laatste hoofdstuk gaat over zijn reis door thailand. In 1982 zijn de hoogtijdagen van de olie over in mexico en probeert hij het in singapore, zonder succes.

Op zich wel grappig om de wereld van de beroepsduiker te leren kennen zo, maar het had ook in 100 pagina's gekund.