Vliegtuigen waren ook gewoon 2 dagen vertraagd. Je koffertje duikspullen in het ruim slingeren was er ook niet bij. Moelijk doen bij de douane om spullen ingeklaard te krijgen.

Uiteindelijk komt hij te logeren bij de britse goeverneur. Dat is nog oldschool heersers van de wereld. Bediendes die alles regelen, netjes in smoking opzitten bij galadiners, de britse club met ons-kent-ons.

Voor het duikgedeelte moet hij op pad met een klein bootje met 2 lokale vissers. Die verklaren hem voor gek dat hij het water in gaat, want overal loeren haaien op lekkere hapjes.

Duiken gebeurde trouwens met een zuurstofrebreather,om zijn flesje te vullen moet hij bij de lokale shell fabriek aankloppen.

Voordeel toen was wel dat hij na een volloper van zijn onderwaterhuis zelf de boel uit elkaar kon halen, schoonmaken en weer in elkaar pielen, dan deed de camera het meestal weer.

In het boekje zitten wat zwartwit fotos. Voor nu zou het afgekeurd worden voor iedere publicatie, voor toen was het blijkbaar vernieuwend topwerk.